Τρία χιλιόμετρα πάνω από τον κεντρικό δρόμο, δυτικά του Πολύχρονου, ένας δρόμος οδηγεί στην καρδιά του βουνού της Κασσάνδρας. Εκεί, σε υψόμετρο 200μ. βρίσκεται μια μικρή λίμνη που ονομάζεται Μαυρόμπαρα και παρουσιάζει μεγάλο οικολογικό ενδιαφέρον. Μνημείο της φύσης από το 1997, αποτελεί ένα μοναδικής ομορφιάς υδροβιότοπο, τον οποίο επισκέπτονται πολλοί τουρίστες κάθε χρόνο. Εδώ βρίσκονται τα τρία σπάνια είδη της ευρωπαϊκής νεροχελώνας Testudinata (testudo hermanii boetgeri, emys orbicularis & mauremys caspica), που είναι υπό εξαφάνιση και βρίσκουν καταφύγιο στα ήρεμα νερά της. Προστατεύονται από την Σύμβαση της Βόννης Ν.2719 και την Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την διατήρηση της άγριας χλωρίδας και πανίδας.
Αποτελεί τη μοναδική στη Χερσόνησο της Κασσάνδρας λίμνη και είναι, πράγματι, ένα σημείο της φύσης και ένας χώρος της ευρύτερης Χερσονήσου Χαλκιδικής που προκαλεί το θαυμασμό του επισκέπτη. Η περιοχή ονομάστηκε έτσι από τους κατοίκους του Πολυχρόνου, γιατί στον τόπο μας ένα μέρος που σταματάει το νερό και είναι μικρής έκτασης, σε σχέση πάντα με τη θάλασσα, ονομαζόταν “μπάρα”. Η λίμνη αυτή είναι πράγματι μικρή σε έκταση. Θα πρέπει να είναι στο σύνολό της γύρω στα 200 με 300 τ.μ. Ονομάστηκε “μαυρόμπαρα” από το μαύρο χρώμα που είχε το νερό της. Η ονομασία αυτή (μιλούμε πάντα για το πρώτο συνθετικό, δηλ. για το επίθετο μαύρη) θα πρέπει να προέκυψε από τους εξής λόγους :
Από το μαύρο χρώμα που έπαιρνε το νερό της λίμνης, καθώς έπεφταν σ’ αυτό οι σκιές των πανύψηλων πεύκων που την περιτριγύρισαν. Από τα “μούσκλια” και τα άλλα υδρόβια φυτά που υπήρχαν, σε αφθονία, μέσα στο νερό της, καθώς και από άλλα αντικείμενα που έπεφταν, κατά καιρούς, σ’ αυτό και από το βάθος της που θα πρέπει να ξεπερνά τα 10 μέτρα. Η δημιουργία της θα πρέπει να οφείλεται σε κατολισθήσεις του εδάφους πριν από πολλούς αιώνες. Το 1995 ο κυνηγητικός σύλλογος Κασσάνδρας κατασκεύασε με πέτρα την βρύση που τρέχει πάντα κρύο νερό ενώ το Δασαρχείο Κασσάνδρας τοποθέτησε ξύλινα παγκάκια στον έξω από την λίμνη καθαρισμένο χώρο. Επίσης έχει περιφραχθεί ο χώρος σε έκταση 10 στρεμμάτων και έχουν στηθεί ενημερωτικές για το κοινό πινακίδες από το Δασαρχείο το 2001. Αξίζει μια βόλτα μέχρι τη Μαυρόμπαρα, που εκτός από τις χελώνες, έχει αρκετές περιπατητικές διαδρομές, εκκλησάκια, πηγές και σπάνια βλάστηση κι όλα αυτά λίγα χιλιόμετρα από το Πολύχρονο.