Σε απόσταση 2χλμ περίπου από τη Νέα Σκιώνη, στο δρόμο για τα Λουτρά Αγίας Παρασκευής, βρίσκεται το εξωκλήσι της Παναγιάς Φανερωμένης. Η παράδοση λέει ότι, το 16ο αι. ένας χωρικός της περιοχής είδε ένα φως στη θάλασσα να πλησιάζει στην ακτή. Νομίζοντας ότι πρόκειται για πειρατικό καράβι, επέστρεψε στο χωριό να ειδοποιήσει τους συγχωριανούς του.
Το πρωί, όταν το φως έφτασε στην ακτή, είδαν ότι ήταν ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρο, με την Παναγία ζωγραφισμένη πάνω του, που επέπλεε στη θάλασσα. Οι χωριανοί εντυπωσιάστηκαν από το θαύμα και ζήτησαν από τον Τούρκο μπέη της περιοχής να τους επιτρέψει να χτίσουν ένα εκκλησάκι για να στεγάσουν την εικόνα.
Αυτός όμως αρνήθηκε, έριξε κάτω την εικόνα και άρχισε να την ποδοπατά. Η εικόνα έγινε ξαφνικά μαλακή σαν πηλός και παγίδεψε τα πόδια του μπέη, μη αφήνοντάς τον να ξεφύγει. Τότε ο μπέης μετάνιωσε, και ζητώντας συγνώμη επέτρεψε να χτιστεί το εκκλησάκι αυτό.
Οι χωριανοι αποφασισαν να χτισουν το εκκλησακι ψηλοτερα στο βουνο για να το προστατεψουν απο τις πειρατικες επιδρομες.Το βραδυ ομως γκρεμιζοταν και η εικονα βρισκοταν διπλα στη θαλασσα.Ετσι αποφασισαν να χτισουν το εκκλησακι διπλα στο κυμα οπου βγηκε η εικονα.
Το εκκλησάκι, καθώς και η γύρω περιοχή ανήκε στη Μονή Φλαμουρίου, στη Θεσσαλία.
Όταν η Θεσσαλία απελευθερώθηκε από τους Τούρκους, το 1881, παραχωρήθηκε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, στην οποία ανήκει μέχρι σήμερα. Στους τοίχους του ναού υπάρχουν αρκετά τμήματα από τις αγιογραφίες του 16ου αι. Τα καλύτερα βρίσκονται στους τοίχους του Ιερού. Η εικόνα της Παναγίας βρίσκεται στην αρχική της θέση. Για να καταλάβετε το μέγεθός της, πρέπει να κοιτάξετε πίσω από το Ιερό.
Επάνω στην εικόνα υπάρχουν ίχνη από πέλματα, τα οποία ανήκουν σε κάποιο αρχαίο άγαλμα, το οποίου αποτελούσε αρχικά το μάρμαρο βάση.
Η τοπική παράδοση αναφέρει ότι η εικόνα κλαίει πριν συμβεί κάτι κακό στη χώρα. Λέγεται ότι η εικόνα δάκρυσε πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, λίγο πριν γίνει η εισβολή της Κύπρου, ακόμη και πρόσφατα, όταν δημιουργήθηκε το θέμα με το όνομα των Σκοπίων.
